Cheffie heeft een open houding en gaat het gesprek aan.
Neemt als leidinggevende meteen de regie over de inzetbaarheid van Sjors.
Anders gezegd: de klus, traject of project.
Hoe kan een dergelijk traject er ook uit zien?
Cheffie stelt feitelijke vragen aan Sjors zodat hij een beeld krijgt over de situatie.
Cheffie nodigt Sjors uit om zijn eigen inzetbaarheidsplan in taken en uren te maken, over wat Sjors wel ziet zitten?
Wanneer Sjors dit niet zelfstandig lukt kunnen wij de coachmatrix inzetten. (bijlage coachmatrix) Daarin gaat het over denken, voelen, behoefte en doen. Dit (inzetbaarheids) plan wordt vanuit Sjors zelf geboren.
Bij een (langdurige) ziekmelding zal in overleg de bedrijfsarts betrokken worden om het inzetbaarheidsplan te toetsen.
Cheffie kan het werk ondersteund en onderbouwd herorganiseren zodat Sjors gedeeltelijk kan blijven werken.
In de praktijk zien we dat deze aanpak enorm effectief is. Werknemers voelen zich gekend en ondersteund.
Door de externe coaching krijgen ze houvast om hun eigen oplossingen uit te werken.
Werkgevers krijgen snel duidelijkheid en kunnen de regie houden over de inzetbaarheid!
Dat kan weer een forse kostenbesparing opleveren.
Een begrijpelijke reactie van Cheffie, toch?
Sjors is leverancier van arbeid.
Sjors is bij terugkeer minder of niet inzetbaar.
We snappen allemaal wel hoe lastig dit is voor het organiseren van werk, door Cheffie.
Maar wat bereikt Cheffie met deze houding en opmerking?
Met onbegrip gaat Sjors waarschijnlijk in de weerstand.
Wie heeft dan de regie?
Overbelasting van werknemers (los van de oorzaak) wat tot uitval leid is een wettelijke en gezamenlijke verantwoordelijkheid van Cheffie en Sjors. Anders gezegd: een klus, traject of project.
